رقت قلب داریم وضعف قلب ، ممکن است کسی بگوید من در مدت عمرم یک گوسفند را سر نبریده ام یا مرغی را ندیده ام که سر ببرند ، این رقت قلب نیست بلکه ضعف نفس است . زیرا همین شخص که می گوید من تحمل دیدن گوسفند ذبح شده را ندارم وقتی کباب گوسفند را می خورد و بوی کباب به مشام فقرا می رسد بی خیال است و قلبش تکان می خورد و به فکر آن ها نیست . رقت قلب و عاطفه از فضائل انسانی است در حالی که ضعف نفس فضیلت نیست . راهی که انسان با طی آن برابر دستورات الهی خدمتی به خلق خدا انجام می دهد رقت قلب است و آن راهی که با دستورات الهی برابر نیست ، ضعف نفس است .

رقیق القلب بودن این است که انسان وقتی فقیری را دید واقعا متاثر شود ، از قیامت و دوزخ که گفته می شود ، از نابسامانی وضع عده ای واقعا متاثر شود .

راه رقت قلب هم گناه نکردن است . از حضرت علی (ع) روایت شده : چشم ها گرفتار خشکی نمی شوند مگر در اثر قساوت قلب ، و قلب گرفتار قساوت نمی شود مگر در اثر گناه زیاد .بحارالانوار ، ج 70 ،ص 55

توصیه ها ، پرسش ها و پاسخ ها در محضر حضرت آیت الله جوادی آملی دفتر بیستم